BIJSLUITER: INFORMATIE VOOR DE GEBRUIK(ST)ER
Foscavir, infusievloeistof 24 mg/ml
Foscarnet-trinatriumhexahydraat
Lees de hele bijsluiter zorgvuldig door voordat u start met het gebruik van dit geneesmiddel.
- Bewaar deze bijsluiter, het kan nodig zijn om deze nogmaals door te lezen.
- Heeft u nog vragen, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
- Dit geneesmiddel is aan u persoonlijk voorgeschreven. Geef dit geneesmiddel niet door aan anderen. Dit geneesmiddel kan schadelijk voor hen zijn, zelfs als de verschijnselen dezelfde zijn als waarvoor u het geneesmiddel heeft gekregen.
- Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of in geval er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
In deze bijsluiter:
1. Wat is Foscavir en waarvoor wordt het gebruikt
2. Wat u moet weten voordat u Foscavir gebruikt
3. Hoe wordt Foscavir gebruikt
4. Mogelijke bijwerkingen
5. Hoe bewaart u Foscavir
6. Aanvullende informatie
1. WAT IS FOSCAVIR EN WAARVOOR WORDT HET GEBRUIKT
Foscavir is een middel dat virusinfecties tegen gaat. Foscavir is effectief tegen infecties met herpesvirussen, cytomegalovirus (CMV), HIV en enkele andere virussen. Aangezien virussen als het cytomegalovirus en het herpesvirus zich in het lichaam verborgen houden, ook als de infectie bestreden lijkt, is het vaak noodzakelijk om na afloop van de aanvangsbehandeling met Foscavir ook een onderhoudsbehandeling te geven.
Foscavir wordt gebruikt
* voor de behandeling van cytomegalovirusretinitis (een ontsteking van het netvlies van het oog die zonder behandeling blindheid kan veroorzaken) bij patiënten met AIDS en ter voorkoming van het terugkeren van de infectie na de eerste behandeling.
* Voor de behandeling van cytomegalovirusinfecties van de ingewanden (het maagdarmkanaal) bij patiënten met AIDS.
* voor de behandeling van AIDS patiënten met Herpes simplex virusinfecties van de huid en de slijmvliezen indien aciclovir (een ander middel tegen deze virusinfectie) niet (meer) werkzaam is.
2. WAT U MOET WETEN VOORDAT U FOSCAVIR GEBRUIKT
Gebruik Foscavir niet
- als u allergisch (overgevoelig) bent voor foscarnet-trinatriumhexahydraat of voor één van de andere bestandelen van Foscavir;
- bij ernstige stoornis in de nierfunctie;
- gelijktijdig per infuus met het geneesmiddel pentamidine (een middel tegen longontsteking veroorzaakt door Pneumocystis carinii).
Wees extra voorzichtig met Foscavir
* in geval van stoornissen in de nierfunctie.
In dat geval dient de dosering van Foscavir te worden aangepast (zie “Hoe wordt Foscavir gebruikt”). Dit houdt in dat regelmatig bloed geprikt wordt om het creatininegehalte in het bloed (een maat voor de nierfunctie) te controleren. Aanvankelijk zal het creatininegehalte om de dag worden gecontroleerd. Tijdens onderhoudsbehandeling is éénmaal per week voldoende.
* het is belangrijk om voldoende vocht binnen te krijgen tijdens de behandeling met Foscavir. Dit kan door extra vocht per infuus toe te dienen en door veel te drinken. Door de toediening van veel extra vocht kunnen stoornissen van de nierfunctie in de meeste gevallen worden voorkomen.
* Foscavir kan sommige metaalionen zoals calcium binden. Hierdoor kan, vooral bij een te hoge inloopsnelheid van het infuus, een daling van het calciumgehalte van het bloed optreden. Voorafgaand aan de behandeling met Foscavir moet het calciumgehalte gecontroleerd worden en zo nodig gecorrigeerd. Ook tijdens de behandeling is het nuttig regelmatig het calciumgehalte en het gehalte aan andere zouten in het bloed te controleren. Indien tijdens de infusie een daling van het calciumgehalte optreedt, kan dit bij de volgende infusie worden voorkomen door de inloopsnelheid van het infuus te verlagen (dus de inlooptijd van het infuus te verlengen).
* Als Foscavir in hoge concentraties met de urine wordt uitgescheiden kan dit irritatie van de penis bij de man of van de schaamlippen bij de vrouw veroorzaken. In de regel is deze irritatie goed te voorkomen met een simpele maatregel: wassen na het plassen!
Gebruik in combinatie met andere geneesmiddelen
Sommige geneesmiddelen kunnen elkaars werking versterken of verzwakken of mogen om bepaalde redenen niet tegelijkertijd worden gebruikt. Vertel uw arts daarom altijd welke geneesmiddelen u gebruikt of kort geleden heeft gebruikt. Dit geldt ook voor geneesmiddelen die zonder recept verkrijgbaar zijn. Gebruik een geneesmiddelkaart. U noteert hierop welke geneesmiddelen u gebruikt en in welke dosering.
Laat mensen in uw omgeving weten welke geneesmiddelen u gebruikt!
* in het algemeen dient gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen die schadelijk kunnen zijn voor de nieren, zoals bijvoorbeeld aminoglycosiden, amfotericine B en ciclosporine A, te worden voorkomen.
* Foscavir mag niet gelijktijdig worden gebruikt met pentamidine per infuus (zie ook ‘Gebruik Foscavir niet’). Ook de combinatie van Foscavir met sommige plaspillen (zoals bijvoorbeeld furosemide en bumetanide) wordt ontraden.
* Foscavir kan wel worden gebruikt in combinatie met zidovudine (AZT), didanosine en zalcitabine (middelen tegen het HIV-virus).
* bij gebruik van HIV protease-remmers (ritonavir en saquinovir) samen met Foscavir is de kans op een voorbijgaande vermindering van de nierfunctie groter.
Zwangerschap en borstvoeding
Er zijn onvoldoende gegevens over de veiligheid van Foscavir bij gebruik
tijdens de zwangerschap. Foscavir wordt tijdens de zwangerschap alleen toegediend wanneer dit absoluut noodzakelijk is, als er geen veiligere alternatieven voorhanden zijn of als de behandeling niet kan worden uitgesteld.
Er wordt aanbevolen dat vrouwen met HIV infectie geen borstvoeding moeten geven om zo het overbrengen van HIV te voorkomen. Het is niet bekend of Foscavir in de moedermelk wordt uitgescheiden. Daarom dienen vrouwen die met Fosvavir behandeld worden geen borstvoeding te geven.
Vraag uw arts of apotheker om advies voordat u een geneesmiddel inneemt.
Rijvaardigheid en het gebruik van machines
Foscavir kan het reactievermogen beïnvloeden als er bijwerkingen optreden als bijvoorbeeld duizeligheid of epileptische aanvallen.
3. HOE WORDT FOSCAVIR GEBRUIKT
Volg bij het gebruik van Foscavir nauwgezet het advies van uw arts. Raadpleeg bij twijfel uw arts of apotheker. De gebruikelijke dosering wordt hieronder beschreven.
Dosering en wijze van toediening
Foscavir wordt toegediend per infuus. Dit kan zowel thuis als in het ziekenhuis plaatsvinden.
Uw arts heeft verteld hoe, hoe vaak en hoeveel Foscavir u per dag moet gebruiken. Deze aanwijzing moet u goed opvolgen. In de regel zal de apotheker een afgepaste hoeveelheid Foscavir per dosering afleveren, zodat u niet zelf de juiste dosering per infuus hoeft af te meten of te berekenen. Bij stoornissen in de nierfunctie wordt de dosering verlaagd. De arts controleert de nierfunctie door regelmatig bloed te prikken en past zo nodig de dosering aan.
Cytomegalovirusretinitis
In het algemeen bedraagt de aanvangsdosering voor VOLWASSENEN: 180 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 2 of 3 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt 1 uur bij driemaal daagse toediening en 2 uur bij tweemaal daagse toediening. De behandelingsduur bedraagt 3 weken.
De onderhoudsdosering bedraagt: 90-120 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt éénmaal daags gegeven. De inlooptijd van het infuus bedraagt 2 uur. De behandeling wordt langdurig voortgezet.
Cytomegalovirusinfectie van het maagdarmkanaal
In het algemeen bedraagt de aanvangsdosering voor VOLWASSENEN: 180 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 2 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt 2 uur. De behandelingsduur bedraagt 2-4 weken.
Herpes simplex virusinfecties die ongevoelig zijn voor aciclovir
In het algemeen bedraagt de dosering voor VOLWASSENEN: 120 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 3 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt minimaal 1 uur. De behandelingsduur bedraagt 2-3 weken of totdat de plekken genezen zijn.
Wat u moet doen als u meer van Foscavir heeft gebruikt dan u zou mogen
Verschijnselen
Overdosering met Foscavir zal bij kant en klaar door de apotheek afgeleverde doseringen op maat weinig voorkomen, maar kan tot bijwerkingen leiden, zoals:
* misselijkheid en braken
* tintelingen
* epileptische aanvallen
* andere bijwerkingen zoals vermeld in de rubriek ‘Mogelijke Bijwerkingen’.
Wat moet u doen
Waarschuw direct een arts. Probeer er achter te komen hoeveel Foscavir is gebruikt of ingenomen. Houd de verpakking van Foscavir bij de hand.
Behandeling
Soms is ziekenhuisopname noodzakelijk.
Wat u moet doen wanneer u bent vergeten Foscavir te gebruiken
U moet de overgeslagen infusen Foscavir niet "inhalen". Het vergeten van infusen moet u zoveel mogelijk voorkomen: de infectie heeft dan meer kans om weer de kop op te steken!
Als u stopt met gebruik van Foscavir
Als u stopt met de behandeling met Foscavir kan de virusinfectie weer de kop op steken. Er treden geen andere schadelijke effecten op. Het is niet nodig de dosering Foscavir langzaam af te bouwen.
Als u nog vragen heeft over het gebruik van dit geneesmiddel, vraag dan uw arts of apotheker.
4. MOGELIJKE BIJWERKINGEN
Zoals alle geneesmiddelen kan Foscavir bijwerkingen veroorzaken, hoewel niet iedereen ze krijgt.
De volgende bijwerkingen komen voor, en de hieronder vermelde aantallen hebben de volgende betekenissen:
Zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten
Vaak: tussen 1 op de 10 en 1 op de 100 patiënten
Soms: tussen 1 op de 100 en 1 op de 1000 patiënten
Zelden: tussen 1 op de 1000 en 1 op de 10.000 patiënten
Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten, met inbegrip van meldingen van geïsoleerde gevallen.
Zeer vaak
Voeding en stofwisseling: gebrek aan eetlust (anorexia); te weinig magnesium in het bloed (hypomagnesiëmie); te veel fosfaat in het bloed (hyperfosfatemie); te weinig fosfaat in het bloed (hypofosfatemie); te weinig kalium in het bloed, in ernstige vorm te herkennen aan spierkrampen of spierzwakte en vermoeidheid (hypokaliëmie); te weinig calcium in het bloed (hypocalciëmie). Zenuwstelsel: hoofdpijn; waarnemen van kriebelingen; jeuk of tintelingen zonder dat daar aanleiding voor is (paresthesieën).
Maagdarmstelsel: misselijkheid; braken; diarree.
Algemeen en toedieningsplaats: rillingen; koorts; vermoeidheid.
Vaak
Bloed en lymfestelsel: bloedafwijking (tekort aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie); bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met verhoogde gevoeligheid voor infecties (leukopenie); bloedafwijking (tekort aan type witte bloedcellen) (granulocytopenie).
Immuunsysteem: bloedvergiftiging (sepsis).
Voeding en stofwisseling: te weinig natrium in het bloed (hyponatriëmie).
Psychisch: angst/nervositeit; (ernstige) neerslachtigheid (depressie); verwardheid; onrust; agitatie; agressieve reacties.
Zenuwstelsel: toevallen/stuipen (convulsies); onwillekeurige spiersamentrekkingen (spiercontracties); bevingen/trillingen (tremoren); onvoldoende of verminderde gevoeligheid (hypo-aesthesie); coördinatieproblemen bijvoorbeeld dronkemansgang (ataxie); zenuwaandoening (neuropathie); duizeligheid.
Hart: hartkloppingen (palpitaties).
Bloedvat: verhoogde bloeddruk (hypertensie); verlaagde bloeddruk (hypotensie); aderontsteking met de vorming van een bloedstolsel, vaak te voelen als een pijnlijke wat harde streng met erboven een rode huid (tromboflebitis).
Maagdarmstelsel: buikpijn; verstopping (obstipatie); gestoorde spijsvertering met als verschijnselen vol gevoel in de bovenbuik; pijn in de maagstreek; boeren; misselijkheid; braken en zuurbranden (dyspepsie).
Lever en gal: stoornissen van de werking van de lever (leverfunctiestoornissen).
Huid en onderhuid: zweervorming (ulceratie) op de penis; huiduitslag.
Nieren en urinewegen: verhoogde hoeveelheid ureum in het bloed (uremie); stoornissen van de werking van de nieren (nierfunctiestoornissen); plotselinge (acute) onvoldoende werking van de nieren (nierinsufficiëntie); moeilijk of pijnlijk urineren (dysurie); pijn aan de nieren (renale pijn); meer of vaker urineren (polyurie).
Algemeen en toedieningsplaats: zwakte (asthenie); gevoel van onwelzijn (malaise); vochtophoping (oedeem).
Zelden
Hormonen: zeldzame aandoening waarbij de nieren te veel urine produceren gepaard gaande met meer of vaker urineren en dorst (diabetes insipidus).
Voeding en stofwisseling: te lage zuurgraad van het bloed (acidose).
Maagdarmstelsel: ontsteking van de alvleesklier gepaard gaande met heftige pijn in de bovenbuik uitstralend naar de rug en misselijkheid en braken (pancreatitis).
Huid en onderhuid: jeuk (pruritus).
Skeletspierstelsel en bindweefsel: spierpijn.
Zeer zelden
Hart: hartritmestoornissen, zoals stoornissen in het hart(kamer)ritme (ventriculaire aritmieën). Skeletspierstelsel en bindweefsel: ontsteking van spierweefsel (myositis); spierziekte (myopathie); afbraak van spierweefsel gepaard gaande met spierkrampen; koorts en roodbruine verkleuring van urine (rhabdomyolyse); spierzwakte.
Voortplantingsstelsel en borst: prikkeling/zweervorming van de geslachtsdelen (genitale irritatie/ulceratie) bij mannen en vrouwen.
Verder zijn gemeld met onbekende frequentie.
Bloed en lymfestelsel: bloedarmoede (anemie).
Huid en onderhuid: overgevoeligheidsreacties.
Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of in geval er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
5. HOE BEWAART U FOSCAVIR
Onaangebroken en in de originele verpakking
Bewaren beneden 30 °C. Niet in de koelkast of vriezer bewaren.
Buiten het bereik en het zicht van kinderen houden.
Gebruik Foscavir niet meer na de vervaldatum die staat vermeld op de doos (na ‘Niet te gebruiken na ... maand/jaar'). De vervaldatum verwijst naar de laatste dag van de maand. Na deze datum mag u de eventueel overgebleven infusievloeistof niet meer gebruiken.
Als de apotheker de Foscavir voor u heeft verdund, dan is de infusievloeistof nog maximaal 7 dagen houdbaar.
Geneesmiddelen dienen niet weggegooid te worden via het afvalwater of met huishoudelijke afval. Vraag uw apotheker wat u met medicijnen moet doen wanneer ze niet meer nodig zijn. Deze maatregelen zullen helpen bij de bescherming van het milieu.
6. AANVULLENDE INFORMATIE
Wat bevat Foscavir
- Het werkzame bestanddeel in Foscavir is foscarnet-trinatriumhexahydraat. Foscavir bevat per milliliter 24 mg (80 µmol/ml) van dit werkzame bestanddeel.
- De andere bestanddelen in Foscavir zijn zoutzuur (E507) en water.
Hoe ziet Foscavir eruit en de inhoud van de verpakking
Foscavir is een heldere, kleurloze vloeistof.
Verpakking van 6 glazen flacons à 250 ml Verpakking van 6 glazen flacons à 500 ml
Registratiehouder en fabrikant
Registratiehouder
AstraZeneca B.V.
Postbus 599
2700 AN ZOETERMEER.
Telefoonnummer: 079 – 3632222
Fabrikant
AstraZeneca AB
Södertälje, SE-15185 Zweden
Tel:+46 (0)8 553 260 00
Inschrijving:
Foscavir is ingeschreven in het register onder RVG 13057.
Deze bijsluiter is voor de laatste keer goedgekeurd in oktober 2007
Foscavir, infusievloeistof 24 mg/ml
Foscarnet-trinatriumhexahydraat
Lees de hele bijsluiter zorgvuldig door voordat u start met het gebruik van dit geneesmiddel.
- Bewaar deze bijsluiter, het kan nodig zijn om deze nogmaals door te lezen.
- Heeft u nog vragen, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
- Dit geneesmiddel is aan u persoonlijk voorgeschreven. Geef dit geneesmiddel niet door aan anderen. Dit geneesmiddel kan schadelijk voor hen zijn, zelfs als de verschijnselen dezelfde zijn als waarvoor u het geneesmiddel heeft gekregen.
- Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of in geval er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
In deze bijsluiter:
1. Wat is Foscavir en waarvoor wordt het gebruikt
2. Wat u moet weten voordat u Foscavir gebruikt
3. Hoe wordt Foscavir gebruikt
4. Mogelijke bijwerkingen
5. Hoe bewaart u Foscavir
6. Aanvullende informatie
1. WAT IS FOSCAVIR EN WAARVOOR WORDT HET GEBRUIKT
Foscavir is een middel dat virusinfecties tegen gaat. Foscavir is effectief tegen infecties met herpesvirussen, cytomegalovirus (CMV), HIV en enkele andere virussen. Aangezien virussen als het cytomegalovirus en het herpesvirus zich in het lichaam verborgen houden, ook als de infectie bestreden lijkt, is het vaak noodzakelijk om na afloop van de aanvangsbehandeling met Foscavir ook een onderhoudsbehandeling te geven.
Foscavir wordt gebruikt
* voor de behandeling van cytomegalovirusretinitis (een ontsteking van het netvlies van het oog die zonder behandeling blindheid kan veroorzaken) bij patiënten met AIDS en ter voorkoming van het terugkeren van de infectie na de eerste behandeling.
* Voor de behandeling van cytomegalovirusinfecties van de ingewanden (het maagdarmkanaal) bij patiënten met AIDS.
* voor de behandeling van AIDS patiënten met Herpes simplex virusinfecties van de huid en de slijmvliezen indien aciclovir (een ander middel tegen deze virusinfectie) niet (meer) werkzaam is.
2. WAT U MOET WETEN VOORDAT U FOSCAVIR GEBRUIKT
Gebruik Foscavir niet
- als u allergisch (overgevoelig) bent voor foscarnet-trinatriumhexahydraat of voor één van de andere bestandelen van Foscavir;
- bij ernstige stoornis in de nierfunctie;
- gelijktijdig per infuus met het geneesmiddel pentamidine (een middel tegen longontsteking veroorzaakt door Pneumocystis carinii).
Wees extra voorzichtig met Foscavir
* in geval van stoornissen in de nierfunctie.
In dat geval dient de dosering van Foscavir te worden aangepast (zie “Hoe wordt Foscavir gebruikt”). Dit houdt in dat regelmatig bloed geprikt wordt om het creatininegehalte in het bloed (een maat voor de nierfunctie) te controleren. Aanvankelijk zal het creatininegehalte om de dag worden gecontroleerd. Tijdens onderhoudsbehandeling is éénmaal per week voldoende.
* het is belangrijk om voldoende vocht binnen te krijgen tijdens de behandeling met Foscavir. Dit kan door extra vocht per infuus toe te dienen en door veel te drinken. Door de toediening van veel extra vocht kunnen stoornissen van de nierfunctie in de meeste gevallen worden voorkomen.
* Foscavir kan sommige metaalionen zoals calcium binden. Hierdoor kan, vooral bij een te hoge inloopsnelheid van het infuus, een daling van het calciumgehalte van het bloed optreden. Voorafgaand aan de behandeling met Foscavir moet het calciumgehalte gecontroleerd worden en zo nodig gecorrigeerd. Ook tijdens de behandeling is het nuttig regelmatig het calciumgehalte en het gehalte aan andere zouten in het bloed te controleren. Indien tijdens de infusie een daling van het calciumgehalte optreedt, kan dit bij de volgende infusie worden voorkomen door de inloopsnelheid van het infuus te verlagen (dus de inlooptijd van het infuus te verlengen).
* Als Foscavir in hoge concentraties met de urine wordt uitgescheiden kan dit irritatie van de penis bij de man of van de schaamlippen bij de vrouw veroorzaken. In de regel is deze irritatie goed te voorkomen met een simpele maatregel: wassen na het plassen!
Gebruik in combinatie met andere geneesmiddelen
Sommige geneesmiddelen kunnen elkaars werking versterken of verzwakken of mogen om bepaalde redenen niet tegelijkertijd worden gebruikt. Vertel uw arts daarom altijd welke geneesmiddelen u gebruikt of kort geleden heeft gebruikt. Dit geldt ook voor geneesmiddelen die zonder recept verkrijgbaar zijn. Gebruik een geneesmiddelkaart. U noteert hierop welke geneesmiddelen u gebruikt en in welke dosering.
Laat mensen in uw omgeving weten welke geneesmiddelen u gebruikt!
* in het algemeen dient gelijktijdig gebruik van andere geneesmiddelen die schadelijk kunnen zijn voor de nieren, zoals bijvoorbeeld aminoglycosiden, amfotericine B en ciclosporine A, te worden voorkomen.
* Foscavir mag niet gelijktijdig worden gebruikt met pentamidine per infuus (zie ook ‘Gebruik Foscavir niet’). Ook de combinatie van Foscavir met sommige plaspillen (zoals bijvoorbeeld furosemide en bumetanide) wordt ontraden.
* Foscavir kan wel worden gebruikt in combinatie met zidovudine (AZT), didanosine en zalcitabine (middelen tegen het HIV-virus).
* bij gebruik van HIV protease-remmers (ritonavir en saquinovir) samen met Foscavir is de kans op een voorbijgaande vermindering van de nierfunctie groter.
Zwangerschap en borstvoeding
Er zijn onvoldoende gegevens over de veiligheid van Foscavir bij gebruik
tijdens de zwangerschap. Foscavir wordt tijdens de zwangerschap alleen toegediend wanneer dit absoluut noodzakelijk is, als er geen veiligere alternatieven voorhanden zijn of als de behandeling niet kan worden uitgesteld.
Er wordt aanbevolen dat vrouwen met HIV infectie geen borstvoeding moeten geven om zo het overbrengen van HIV te voorkomen. Het is niet bekend of Foscavir in de moedermelk wordt uitgescheiden. Daarom dienen vrouwen die met Fosvavir behandeld worden geen borstvoeding te geven.
Vraag uw arts of apotheker om advies voordat u een geneesmiddel inneemt.
Rijvaardigheid en het gebruik van machines
Foscavir kan het reactievermogen beïnvloeden als er bijwerkingen optreden als bijvoorbeeld duizeligheid of epileptische aanvallen.
3. HOE WORDT FOSCAVIR GEBRUIKT
Volg bij het gebruik van Foscavir nauwgezet het advies van uw arts. Raadpleeg bij twijfel uw arts of apotheker. De gebruikelijke dosering wordt hieronder beschreven.
Dosering en wijze van toediening
Foscavir wordt toegediend per infuus. Dit kan zowel thuis als in het ziekenhuis plaatsvinden.
Uw arts heeft verteld hoe, hoe vaak en hoeveel Foscavir u per dag moet gebruiken. Deze aanwijzing moet u goed opvolgen. In de regel zal de apotheker een afgepaste hoeveelheid Foscavir per dosering afleveren, zodat u niet zelf de juiste dosering per infuus hoeft af te meten of te berekenen. Bij stoornissen in de nierfunctie wordt de dosering verlaagd. De arts controleert de nierfunctie door regelmatig bloed te prikken en past zo nodig de dosering aan.
Cytomegalovirusretinitis
In het algemeen bedraagt de aanvangsdosering voor VOLWASSENEN: 180 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 2 of 3 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt 1 uur bij driemaal daagse toediening en 2 uur bij tweemaal daagse toediening. De behandelingsduur bedraagt 3 weken.
De onderhoudsdosering bedraagt: 90-120 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt éénmaal daags gegeven. De inlooptijd van het infuus bedraagt 2 uur. De behandeling wordt langdurig voortgezet.
Cytomegalovirusinfectie van het maagdarmkanaal
In het algemeen bedraagt de aanvangsdosering voor VOLWASSENEN: 180 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 2 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt 2 uur. De behandelingsduur bedraagt 2-4 weken.
Herpes simplex virusinfecties die ongevoelig zijn voor aciclovir
In het algemeen bedraagt de dosering voor VOLWASSENEN: 120 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag bij een normale nierfunctie. Deze dosering wordt verdeeld over 3 infusen, verspreid over de dag. De inlooptijd van het infuus bedraagt minimaal 1 uur. De behandelingsduur bedraagt 2-3 weken of totdat de plekken genezen zijn.
Wat u moet doen als u meer van Foscavir heeft gebruikt dan u zou mogen
Verschijnselen
Overdosering met Foscavir zal bij kant en klaar door de apotheek afgeleverde doseringen op maat weinig voorkomen, maar kan tot bijwerkingen leiden, zoals:
* misselijkheid en braken
* tintelingen
* epileptische aanvallen
* andere bijwerkingen zoals vermeld in de rubriek ‘Mogelijke Bijwerkingen’.
Wat moet u doen
Waarschuw direct een arts. Probeer er achter te komen hoeveel Foscavir is gebruikt of ingenomen. Houd de verpakking van Foscavir bij de hand.
Behandeling
Soms is ziekenhuisopname noodzakelijk.
Wat u moet doen wanneer u bent vergeten Foscavir te gebruiken
U moet de overgeslagen infusen Foscavir niet "inhalen". Het vergeten van infusen moet u zoveel mogelijk voorkomen: de infectie heeft dan meer kans om weer de kop op te steken!
Als u stopt met gebruik van Foscavir
Als u stopt met de behandeling met Foscavir kan de virusinfectie weer de kop op steken. Er treden geen andere schadelijke effecten op. Het is niet nodig de dosering Foscavir langzaam af te bouwen.
Als u nog vragen heeft over het gebruik van dit geneesmiddel, vraag dan uw arts of apotheker.
4. MOGELIJKE BIJWERKINGEN
Zoals alle geneesmiddelen kan Foscavir bijwerkingen veroorzaken, hoewel niet iedereen ze krijgt.
De volgende bijwerkingen komen voor, en de hieronder vermelde aantallen hebben de volgende betekenissen:
Zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten
Vaak: tussen 1 op de 10 en 1 op de 100 patiënten
Soms: tussen 1 op de 100 en 1 op de 1000 patiënten
Zelden: tussen 1 op de 1000 en 1 op de 10.000 patiënten
Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten, met inbegrip van meldingen van geïsoleerde gevallen.
Zeer vaak
Voeding en stofwisseling: gebrek aan eetlust (anorexia); te weinig magnesium in het bloed (hypomagnesiëmie); te veel fosfaat in het bloed (hyperfosfatemie); te weinig fosfaat in het bloed (hypofosfatemie); te weinig kalium in het bloed, in ernstige vorm te herkennen aan spierkrampen of spierzwakte en vermoeidheid (hypokaliëmie); te weinig calcium in het bloed (hypocalciëmie). Zenuwstelsel: hoofdpijn; waarnemen van kriebelingen; jeuk of tintelingen zonder dat daar aanleiding voor is (paresthesieën).
Maagdarmstelsel: misselijkheid; braken; diarree.
Algemeen en toedieningsplaats: rillingen; koorts; vermoeidheid.
Vaak
Bloed en lymfestelsel: bloedafwijking (tekort aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie); bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met verhoogde gevoeligheid voor infecties (leukopenie); bloedafwijking (tekort aan type witte bloedcellen) (granulocytopenie).
Immuunsysteem: bloedvergiftiging (sepsis).
Voeding en stofwisseling: te weinig natrium in het bloed (hyponatriëmie).
Psychisch: angst/nervositeit; (ernstige) neerslachtigheid (depressie); verwardheid; onrust; agitatie; agressieve reacties.
Zenuwstelsel: toevallen/stuipen (convulsies); onwillekeurige spiersamentrekkingen (spiercontracties); bevingen/trillingen (tremoren); onvoldoende of verminderde gevoeligheid (hypo-aesthesie); coördinatieproblemen bijvoorbeeld dronkemansgang (ataxie); zenuwaandoening (neuropathie); duizeligheid.
Hart: hartkloppingen (palpitaties).
Bloedvat: verhoogde bloeddruk (hypertensie); verlaagde bloeddruk (hypotensie); aderontsteking met de vorming van een bloedstolsel, vaak te voelen als een pijnlijke wat harde streng met erboven een rode huid (tromboflebitis).
Maagdarmstelsel: buikpijn; verstopping (obstipatie); gestoorde spijsvertering met als verschijnselen vol gevoel in de bovenbuik; pijn in de maagstreek; boeren; misselijkheid; braken en zuurbranden (dyspepsie).
Lever en gal: stoornissen van de werking van de lever (leverfunctiestoornissen).
Huid en onderhuid: zweervorming (ulceratie) op de penis; huiduitslag.
Nieren en urinewegen: verhoogde hoeveelheid ureum in het bloed (uremie); stoornissen van de werking van de nieren (nierfunctiestoornissen); plotselinge (acute) onvoldoende werking van de nieren (nierinsufficiëntie); moeilijk of pijnlijk urineren (dysurie); pijn aan de nieren (renale pijn); meer of vaker urineren (polyurie).
Algemeen en toedieningsplaats: zwakte (asthenie); gevoel van onwelzijn (malaise); vochtophoping (oedeem).
Zelden
Hormonen: zeldzame aandoening waarbij de nieren te veel urine produceren gepaard gaande met meer of vaker urineren en dorst (diabetes insipidus).
Voeding en stofwisseling: te lage zuurgraad van het bloed (acidose).
Maagdarmstelsel: ontsteking van de alvleesklier gepaard gaande met heftige pijn in de bovenbuik uitstralend naar de rug en misselijkheid en braken (pancreatitis).
Huid en onderhuid: jeuk (pruritus).
Skeletspierstelsel en bindweefsel: spierpijn.
Zeer zelden
Hart: hartritmestoornissen, zoals stoornissen in het hart(kamer)ritme (ventriculaire aritmieën). Skeletspierstelsel en bindweefsel: ontsteking van spierweefsel (myositis); spierziekte (myopathie); afbraak van spierweefsel gepaard gaande met spierkrampen; koorts en roodbruine verkleuring van urine (rhabdomyolyse); spierzwakte.
Voortplantingsstelsel en borst: prikkeling/zweervorming van de geslachtsdelen (genitale irritatie/ulceratie) bij mannen en vrouwen.
Verder zijn gemeld met onbekende frequentie.
Bloed en lymfestelsel: bloedarmoede (anemie).
Huid en onderhuid: overgevoeligheidsreacties.
Wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt of in geval er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker.
5. HOE BEWAART U FOSCAVIR
Onaangebroken en in de originele verpakking
Bewaren beneden 30 °C. Niet in de koelkast of vriezer bewaren.
Buiten het bereik en het zicht van kinderen houden.
Gebruik Foscavir niet meer na de vervaldatum die staat vermeld op de doos (na ‘Niet te gebruiken na ... maand/jaar'). De vervaldatum verwijst naar de laatste dag van de maand. Na deze datum mag u de eventueel overgebleven infusievloeistof niet meer gebruiken.
Als de apotheker de Foscavir voor u heeft verdund, dan is de infusievloeistof nog maximaal 7 dagen houdbaar.
Geneesmiddelen dienen niet weggegooid te worden via het afvalwater of met huishoudelijke afval. Vraag uw apotheker wat u met medicijnen moet doen wanneer ze niet meer nodig zijn. Deze maatregelen zullen helpen bij de bescherming van het milieu.
6. AANVULLENDE INFORMATIE
Wat bevat Foscavir
- Het werkzame bestanddeel in Foscavir is foscarnet-trinatriumhexahydraat. Foscavir bevat per milliliter 24 mg (80 µmol/ml) van dit werkzame bestanddeel.
- De andere bestanddelen in Foscavir zijn zoutzuur (E507) en water.
Hoe ziet Foscavir eruit en de inhoud van de verpakking
Foscavir is een heldere, kleurloze vloeistof.
Verpakking van 6 glazen flacons à 250 ml Verpakking van 6 glazen flacons à 500 ml
Registratiehouder en fabrikant
Registratiehouder
AstraZeneca B.V.
Postbus 599
2700 AN ZOETERMEER.
Telefoonnummer: 079 – 3632222
Fabrikant
AstraZeneca AB
Södertälje, SE-15185 Zweden
Tel:+46 (0)8 553 260 00
Inschrijving:
Foscavir is ingeschreven in het register onder RVG 13057.
Deze bijsluiter is voor de laatste keer goedgekeurd in oktober 2007
Top Dossiers